Omgekeerde cultuurshock...

Vanmorgen werd ik wakker hier,
al dacht ik dat mijn bed was daar.
Ik wilde me voorbereiden,
maar het ontbijt stond hier niet klaar.

Ik loop zomaar wat in het rond,
heb geen plan en ook geen doel.
Weet niet wat ik kan gaan doen,
wil alleen zijn met mijn gevoel.

Die omgekeerde cultuurshock,
ik had hem al meer dan verwacht.
Welkom heet ik hem, toe maar,
wees er, shine met al je pracht.

Duw je niet weg, kom maar bij me,
ik geef je ruimte en ben stil.
Je helpt me om mezelf te zijn
en juist dat is wat ik nu wil.

Herinneringen omzetten,
in eigenschappen diep in mij.
In gewoontes en ideeën,
door wat ik voel en wat ik zei.

Mijn mooiste ik wil ik worden,
jij helpt mij daar ontzettend bij.
Omdat je weet wie ik echt ben,
daarvan word ik gigantisch blij.

Ik neem mee wat ik heb geleerd,
over mezelf en ook van jou.
Hier ga ik nu weer aan de bak,
al ben ik wel verandert, nou.

Nog meer zal ik gaan genieten,
van wat ik zo graag mag doen.
Voor nu is dat hier, ooit weer daar,
zeker weten anders dan toen!