Terug...

Met een kop thee op mijn bank,
kijk ik terug naar de weken.
Die echt voorbij gevlogen zijn,
ze zijn veelste snel verstreken.

Daar zat ik in de vertrekhal,
na een moeilijk, maar mooi afscheid.
Komt er net een nieuw vliegtuig aan,
ik wil weer terug in de tijd.

Kan ik ook naar de aankomsthal,
het is enkel maar een glaswand.
Ik zie de mensen aankomen,
uit het vliegtuig uit Nederland.

Datzelfde vliegtuig wacht op mij,
het brengt me terug naar waar ik hoor.
Al slaat de twijfel steeds meer toe,
waar doe ik het eigenlijk voor?

Ik pink hier en daar een traan weg,
zie de mensen naar me kijken.
Het maakt niks uit, het mag er zijn,
mijn gevoel wil ik niet ontwijken.

Wat was het fijn weer daar te zijn,
de herinneringen blijven.
En ooit zal ik weer teruggaan,
om een nieuw hoofdstuk te schrijven.

Voor nu moet het boek weer opzij,
niet dicht, dat wil en kan ik niet.
En ook niet om te verstoffen,
ik wil dat iedereen het ziet.

Toch moet de focus weer op nu,
met pole pole hier en daar.
Hakuna Matata gaat mee,
met wat ik in mijn hart bewaar.

Somewhere with someone gaat ook mee,
wat voel ik me rijk en speciaal.
Met lieve mensen daar en hier,
asante sana, allemaal!