Tanzanian disease!

'Over de symtomen van de Tanzanian disease en mijn week gevuld met workshops.'

Afgelopen week was een bijzondere. Voor het eerst kroop ik in een andere rol. De rol van workshopleider, eerst ietwat onwennig... Maar wauw wat genoot ik van deze compleet nieuwe manier van werken.

Dinsdagochtend was het tijd voor de 1e workshop. Een halfuurtje later dan gepland, of course, ging ik van start. Het thema van vandaag was klassenmanagement. De leerkrachten stelden zich erg afwachtend op, maar de coöperatieve werkvorm binnen-buitenkring brak al snel het ijs. Iedereen deed actief mee en maakte volop notities. Bijzonder hoor. Aan het eind van de workshop vroeg ik om feedback. Huh?! Meende ik dat serieus? Jazeker dat is hoe ik graag werk. Het gaf me genoeg input voor de komende drie dagen. We dronken met z'n allen een warme kop thee in het zonnetje en hadden lol met elkaar. Zo bijzonder hoe snel en hoe diep de verbinding, ook met de nieuwe leerkrachten, is. Rond een uur of 12 liepen we naar huis, waar de lunch al klaar stond. 's middags hielpen we bij het weeshuis en gingen we met Vicky, Rita en één van de kinderen naar de dokter. Dat ging pole pole, maar was zeker interessant. We grapten dat ik onderzocht moest worden en dat de 'Tanzanian disease' geconstateerd werd. De eerste symptomen laten zich al zien, maar het wordt vooral gevaarlijk wanneer ik het land verlaat. Toch maar blijven dan?!

Woensdag was het alweer tijd voor de 2e workshop. Vandaag was ik zelf ook pole pole en starte de workshop drie kwartier later dan gepland. Het werd een workshop met veel humor en praktische tips. Ik deelde het EDI-model en gaf twee voorbeeldlessen. Samen met de coöperatieve werkvormen en games tussendoor was deze workshop ook weer erg geslaagd. Het applaus aan het eind was dan ook erg waardevol. 's middags was het tijd om de volgende workshop voor te bereiden, onder het wakende oog van mijn medevrijwilliger Isa. Aan het eind van de middag gingen we met Joely naar één of ander uitkijkpunt in de buurt en 's avonds hielpen we in PaJoWa.

Donderdag was het alweer tijd voor de 3e workshop, waar ook Charles bij was. Samen met een vriend, die één of andere hoge pief aan de teachersacademie is... Uhm, lekker dan... Zit er ineens een specialist in je publiek. Eén voordeel, we hoefden vanmorgen niet te wandelen. Het voorstel moment tussen deze man en Isa zorgde trouwens voor de nodige hilariteit. Hij gaf haar een hand en zei 'Goodluck'. Zij snapte niet waarom hij haar 'goodluck' toewenste. Pas toen ik zei dat het de bedoeling was dat ze zichzelf voorstelde viel het kwartje. Het eerste deel van de ochtend gaf ik een actieve workshop over de rol van de leerkracht. Ik sprak over eigenschappen van een goede leerkracht, motiveren en straffen en belonen. Die laatste was hilarisch. Nadat ik uitgelegd had hoe je complimenten kunt geven, toverde ik de complimentenzon op tafel. Voor ieder eentje en hup schrijven maar. Ik heb nog nooit een groep leerkrachten zo zien lachen. Eerst erg ongemakkelijk, maar langzaamaan werd de sfeer rustig en deed iedereen zijn best mooie complimenten te verzinnen. Na afloop werden de zonnetjes als een kostbare schat opgeborgen. Na de thee gaf sir Goodluck een presentatie over 'teacher ethics'. Erg interessant, maar wel heel veel luisteren. We lunchten thuis en brachten daarna een bezoekje aan de markt. Ik was de gids voor Isa en dat terwijl ik vorig jaar maar 1x daar was geweest. Aan het eind van de middag brachten we nog even een bezoekje aan het weeshuis en 's avonds bereidde ik mijn laatste workshop voor.

Vrijdag was het tijd voor de laatste workshop. En voor de verandering starte ik slechts een kwartier te laat. Deze workshop ging over de verwerkingssnelheid van snelle en langzamer leerders en het stimuleren van talenten. Ook deze workshop werd weer zeer succesvol ontvangen. Opnieuw in aanwezigheid van de expert en die was zo gecharmeerd dat hij tijdens zijn eigen aandeel, na de thee, regelmatig voorbeelden uit mijn workshop gebruikte. We lunchten vandaag op school en spraken na de lunch met elkaar over de eigenschappen van een goede leerkracht. Bijzonder om te horen en te ervaren dat het onderwijs hier gebasseerd is op een soortgelijke theorie als de onze. En ook hier werd waarrempel het woord 21ste century skills gebruikt. De rest van de middag brachten we door op de boardingschool. Toen de matronne terugkwam van de begrafenis kregen we een dikke knuffel en een maiskolf. Super lief. We liepen naar school om de mais te roosteren, wat een lief cadeau. Terug thuis storte ik me op de tekeningen die ik voor Ireen zou maken. Maar hé wat lag daar op mijn bed??? Een echte Afrikaanse jurk, of ik hem even wilde passen... Uhm ja, maar wat zijn jullie van plan??? Ik wacht vol spanning af... en ondertussen worden de symptomen van mijn Tanzanian disease steeds heftiger ;-)