Making memories in my heart❣

'Over een liedje op school dat ik verkeerd verstond, maar waardoor de betekenis alleen maar mooier wordt...'

Maandag, een nieuwe week en dus weer tijd voor school! In middle class zongen we een liedje 'Making melodies in my heart...', ik verstond echter memories. Misschien omdat precies dat is waar ik mee bezig ben! Rond een uur of 11 gingen we met de hele school naar buiten om afscheid te nemen van één van de vrijwilligers. Dat zijn momenten die ik altijd liever over sla! Vooral omdat ze me doen denken aan mijn eigen onvermijdelijke afscheid. Terug in de klas hielp ik Ireen met het schrijven van de toetsen voor het einde van deze week. En hielp ik de kinderen met het overschrijven van hun huiswerk. Na school gingen ik samen met Paskazia en twee andere vrijwilligers op pad. We gingen opzoek naar een ruimte voor het restaurant. Ze had al eentje op het oog maar we vonden een veel mooiere. Dicht bij school, dus ook ideaal voor de voorbereiding. De naam is bedacht, het logo ontworpen... nu alleen nog een go voor de ruimte!

Dinsdagochtend maakten we een glibberige wandeling. Geen idee hoe, maar een deel van de weg was bezaaid met blubber. Dat zorgde voor hilarische momenten. Ik hielp vandaag opnieuw in middle class en gaf een leuke tekenles. Na school even met de kinderen van de boardingschool gespeeld en toen zo'n 1,5 uur op Paskazia gewacht... We zouden immers bezig in het restaurant... Maar we blijven natuurlijk wel in Afrika hé?! We gingen met de kleine schoolbus op weg om hout te halen en toen kwam Charles daar ineens aanrijden. Dus verstopten we ons snel. Hij had de schoolbus sowieso gezien dus we moesten iets verzinnen om hem om de tuin te leiden. Een leugentje om bestwil. Aan mij de eer natuurlijk. We reden met de driver naar school en inderdaad, daar stond Charles ons al op te wachten. De smoes van de dag was dat we met de schoolbus mee waren gegaan om de kinderen thuis te brengen en dat de driver ons daarna nog wat van de omgeving wilde laten zien. Of hij het geloofde?! Geen idee, maar we schakelden snel over op een ander onderwerp.

Woensdagochtend was het voor de verandering weer erg koud. De dikke trui maar aan en een sjaal om! Het idee was dat ik vandaag met Charles zou kletsen over de observaties die ik gedaan heb. Eerst was hij echter niet op school, daarna druk met iets anders en 's middags weer verdwenen. Vandaag was ik in grade 2, daar kon ik weinig doen en dus hielp ik de dames van de keuken. 's Middags heb ik spelletjes gespeeld met grade 4 en daarna was het tijd om alle lokalen toetsklaar te maken. Na school zijn we direct naar het restaurant (in wording) gegaan. Er was al één en ander aan werk verzet, maar er moet ook nog ontzettend veel gebeuren. Samen met Paskazia ging ik op weg om spijkers en hangers te halen. De rest bleef in het restaurant om alvast wat planken te zagen. Toen we terug wandelden kwamen we Sir Richard (een leerkracht van vorig jaar tegen), leuk om te zien dat hij me nog herkende. We voerden een leuk en kort gesprekje. Terug bij het restaurant kwam Charles natuurlijk weer langs, maar inmiddels zijn we getrainde verstoppers. Niet veel later gingen we op pad om verf te halen en 's avonds verfden we de eerste laag van het plafond. Thuis stond de heerlijke chips mayai al klaar en kroop ik nadat ik Wade geholpen had met zijn huiswerk mijn bedje in.

Donderdag kon ik iets langer blijven liggen. Het plan was dat ik samen met Charles naar school zou rijden en we dan tijd hadden om de observaties terug te koppelen. Natuurlijk liep het anders en was Charles al verdwenen toen ik ging ontbijten... Maar Joely had instructies gekregen mij te instrueren te wachten totdat hij terugkwam. Prima, had ik mooi even tijd om mijn blog van afgelopen weekend te schrijven. Op school voerde ik een lang en fijn gesprek met Charles. Over de goede punten in de school, de ontwikkelpunten, de leerkrachten, de kinderen en onszelf. Het werd een waardevol gesprek en met een goed gevoel, een gevoel van betekenis ging ik aan de slag in pre unit. Voor Maureen keek ik de toetsen na en teste ik of de kinderen de kleuren in het Engels konden opnoemen. Tijdens de lunch zaten we heerlijk in de zon. Vandaag was weer een warme dag! Na de lunch ben ik met drie anderen naar het restaurant gegaan. Daar was het bouwmannetje flink aan het werk met het metselwerk. Verder was er niemand maar wij besloten te starten met poetsen en verven. Dat kunnen we best zonder toezicht ;) Ik verfde de muren vanille en ging door toen de rest de andere twee kleuren gingen halen. Ik genoot van dit heerlijk ontspannen klusje na het toch ook wel intensieve gesprek van vanmorgen. Toen de andere twee kleuren er waren werd de deur mijn project. Uiteindelijk hebben we vandaag alles twee keer geverfd, zonder betrapt te worden door Charles. Morgen de laatste dingen en dan 's avonds de opening voor familie en vrienden. Nadat we al het stof weg hadden geveegd en opgeruimd hadden zijn we snel naar huis gewandeld. We waren door Anna geinformeerd dat Charles inmiddels op weg naar school was om ons op te halen, maar daar waren we natuurlijk helemaal niet. Thuis snel de meeste verf verwijderd en gegeten. Charles kwam enigzins verontwaardigd thuis, op school was niemand. Wij hadden inmiddels ons eten al bijna op en sprongen om en om onder de douche. En nu maar hopen dat hij niets in de gaten heeft... We gaan het zien.

Op naar morgen... een dag vol emoties... afscheid van vier vrijwilligers en de grote opening... Dat wordt ongetwijfeld een indrukwekkende dag!