Smelten, zelfs in de winter❣

'Over het terugkrijgen van liefde die ik vorig jaar gaf en de groei die dat met zich meebrengt.'

Nadat we dinsdagmiddag terugkwamen uit Arusha was het tijd voor een spelletje uno met twee andere vrijwilligers, Paskazia en één van de leerkrachten die langskwam. Hilarisch! Inmiddels stond ook het diner al klaar. Opnieuw een smakelijke maaltijd, ik ben niet anders gewend van Anna. 's Avonds nog even genoten van tijd voor mezelf en toen hup op bed. De volgende morgen zouden we lopend naar school gaan en ik was door Charles benoemt als hoofd wegwijzer. Bedankt hé. Het werd opnieuw een heerlijke wandeling.

Op school heb ik mezelf weer flink nuttig kunnen maken in mijn rol als observator. In pre-unit en grade 2 zag ik mooie dingen. Grade 1 was een drama. De leerkracht van grade 5 vroeg direct na mijn observatie om feedback en een lesje Nederlands. Dit werd een prachtig gesprek en zeer waardevol, zeker ook voor mij.
Tussen de middag ben ik samen met een leerkracht één van de kinderen uit babyclass gaan thuisbrengen. Dit werd een prachtige wandeling met vele nieuwe inzichten. Nooit geweten dat een bananenboom maar vijf maanden leeft, hij gaat dood als de bananen eraf gehakt worden en dient hier dan als voer voor de koeien.

Na school, de rest was inmiddels op weg om geld te wisselen, ging ik met team Mazulla mee naar huis. Daar speelden we spelletjes, dansten we en genoot ik van alle knuffels die de kids kwamen brengen. Vorig jaar schreef ik al over Caro (het nichtje van Charles), die toen ik er net was gebracht werd door haar moeder en opgenomen werd in team Mazulla omdat moeder niet langer de zorg op zich kon nemen. Eerst samen met haar zusje, maar dat ging niet dus die is met moeder mee teruggegaan. Ze sprak geen woord Engels, maar we hadden een klik en vaak kwam ze even een knuffel halen. Vanmiddag kroop ze me opnieuw aan en fluisterde in perfect Engels in mijn oor: 'I remember you from last year. We played a lot of games and you really loved me.' Smelt... Dat is dus wat liefde geven met een kind doet. Want wauw wat is dit meisje gegroeid en wat laat ze een prachtige ontwikkeling zien! Smelten doe ik ook van al jullie lieve reacties trouwens. Wat fijn om te weten dat zoveel van jullie mee lezen en mee genieten. Dat doet een mens goed ;) 

Na twee uurtjes spelen liep ik alleen naar huis. Een nieuwe ervaring, maar wat was dat fijn. Prachtige gesprekken onderweg en mooie blikken. Thuis mijn tas ingepakt...  want vandaag ben ik begonnen aan een 3-daagse safari. Niet gepland... maar de 2 Spanjaarden vroegen of ik meeging? Hakuna Matata! En dus ben ik nu op weg naar het prachtige Serengeti!